Czasy pandemii spopularyzowały model pracy zdalnej. Praca z domu wiąże się z wprowadzeniem nowych form komunikowania się między pracownikami, nie wystarczy bowiem podejść do sąsiedniego biurka, aby zadać pytanie lub podzielić się uwagami odnośnie projektu.
Komunikacja przeniosła się głównie w sferę online. Wymaga to ustalenia pewnych zasad, tak, aby zachować płynność przekazywania informacji, ale jednocześnie nie przytłaczać pracownika ilością wiadomości na czacie i wideokonferencjami.
To forma komunikacji, która nie odbywa się w czasie rzeczywistym i nie wymaga natychmiastowej odpowiedzi. Przykładem komunikacji asynchronicznej jest sytuacja, w której pracodawca wyśle pracownikowi maila z pytaniem, a odpowiedź nastąpi w momencie, gdy pracownik znajdzie na to dogodną chwilę. Przeciwieństwo stanowi komunikacja synchroniczna, wymagająca od obu stron zaangażowania w tym samym czasie i natychmiastowego przepływu informacji. Komunikacja synchroniczna to na przykład rozmowa twarzą w twarz, rozmowa telefoniczna, wymiana wiadomości na czacie lub wideokonferencja.
Pracownik nieustannie odrywany od wykonywanej pracy i zalewany pytaniami staje się zdekoncentrowany i narażony na stres. Powrót do przerwanej czynności wymaga czasu (naukowcy szacują, że powrót do przerwanego zadania zajmuje nawet 23 minuty) i większych pokładów skupienia, a ciągłe rozmowy z przełożonymi mogą wywołać poczucie nadmiernej kontroli. Odbija się to na wydajności pracownika i jego komforcie pracy.
Rozwiązaniem problemu jest wdrożenie komunikacji asynchronicznej, która daje czas na lepsze przemyślenie odpowiedzi, zapoznanie się z historią rozmowy i uporządkowanie myśli. Komunikacja asynchroniczna wymaga przejrzystego formułowania wypowiedzi oraz ćwiczy planowanie zadań – trzeba dokonać wyboru, które kwestie wymagają natychmiastowego poruszenia, a które mogą poczekać. Taka forma komunikacji umożliwia wspólną pracę osobom, które przebywają w różnych strefach czasowych lub z jakiegoś powodu nie mogą aktywnie uczestniczyć w zebraniu zespołu, na przykład dlatego, że w tym czasie znajdują się na spotkaniu z klientem lub mają ograniczony dostęp do sieci.
Komunikacja asynchroniczna dominuje w sferze wirtualnej, wykorzystywane są do niej te same narzędzia, co w komunikacji synchronicznej:
Istnieją jednak przypadki, w których komunikacja na żywo jest konieczna. To ważny czynnik spajający zespół, dzięki niemu pracownicy czują się częścią grupy. Ponadto w obliczu kryzysu zespół musi reagować natychmiast, tak samo, jeżeli pojawiają się konflikty między pracownikami.
Zdj. główne: Solen Feyissa/unsplash.com